Rozdział 6.Masz wódkę i wyluzuj, teraz ja ci pokarze jak się bawić.

Klaus zbudził się pierwszy i z wielkim zamiłowaniem podziwiał ciało kobiety, którą udało mu się uprzedniej nocy zdobyć, niezwykłej kobiety z niezwykłej rodziny, która była czarownicą.

Diana otworzyła lekko powieki, po czym podeszła do hybrydy i pocałowała ją w czoło.

-Dobrze, ze dzisiaj sobota.- stwierdził Klaus

-Bardzo dobrze.- powiedziała Diana, poprawiając wampirowi jego kosmyk włosów- Dzisiaj jadę z Eleną poznać uroczego Jeremiego Gilberta, wiesz to w końcu tez moja rodzina a no i wspominała tez o tym, ze poznam Alaricka, w sumie mam nadzieję, ze będzie fajnie.- nastolatka wzruszyła ramionami

-A kiedy powiesz jej o Nas ?- spytał Klaus lekko dotykając jej ciała

-Hmm, nie wiem, wiesz trudno mi sobie wyobrazić podejście do mojej siostry i powiedzenie jej :,, Hej Elena słyszałaś może że sypiam z Twoim największym wrogiem, który łaknie Twojej krwi, zrujnował ci życie i wiele razy próbował zabić Twych najbliższych ?’’- stwierdziła sarkastycznie Diana, wzruszając powtórnie ramionami

-Wampiry też się zmieniają.- powiedział Klaus z miną małego szczeniaczka

-Ja to rozumiem, ale Elena bardzo wiele przez Ciebie przeszła…- nastolatka zeszła z łóżka i podeszła do krzesła, zakładając na siebie czyste ubrania

-Diano nie idź, proszę…- Klaus złapał ją mocno za rękę

-Obiecuję, ze wrócę, ale jestem umówiona.- Nastolatka podeszła bliżej hybrydy i pocałowała ją w usta- Jeszcze będziesz miał mnie dość.- dodała z uśmiechem , po czym wyszła z pokoju. Na korytarzu wpadła na półnagiego Kola.

-Witaj piękna, w nocy było wszystko widać przez okno, masz niezłe ciało.- powiedział szczerze

-Doprawdy, ty też widać nie próżnowałeś.- odparła nastolatka

-Masz racje, może kiedyś dwoje tak cudownych ludzi złączyłoby się razem ?- zaproponował wampir

-Jeśli zniknął wszyscy inni mężczyźni, to wiesz gdzie mnie szukać.- powiedziała z uśmiechem, po czym wyszła z domu pierwotnych i powróciła do Salvatorów.

Kiedy tylko przekroczyła próg domu wpadła na nią Elena, która była ślicznie jak zawsze ubrana. Siostra spojrzała na nieogarniętą Dianę i lekko się uśmiechnęła.

-Hmm, nie wiedziałem, ze jesteś taka rozrywkowa, to was dzieli.- krzyknął z kuchni Damon

-Miałam dosyć zajęta noc, daj mi minutkę na ogarnięcie się.- powiedziała cicho Diana wbiegając na górne piętro domu

-Masz pół godziny !- krzyknęła Elena

Kiedy tylko Diana znalazła się na górze wpadła na umięśnioną klatkę piersiową Stefana. Nastolatka zatonęła w jego zielonych oczach szybko przywracając się do rzeczywistości, bo przecież praktycznie wybrała Klausa i nie może robić nadziei młodszemu Salvatore.

-Przepraszam.- dziewczyna ruszyła przed siebie, lecz nagle poczuła zdecydowany dotyk Stefana na swym nadgarstku.

-Poczekaj.- wymruczał cichym, kojącym ją głosem Stefan

-Czego chcesz ?- spytała nieświadoma

-Poszłaś wczoraj do niego, prawda ?- spytał, Diana nie odpowiadała- Kochasz go.- oznajmił po chwili- Skoro tak jest to powiedz mi prosto w twarz, że do mnie nic nie masz.- dodał, spoglądając prosto w jej czekoladowe oczy

-Stefan.- Diana dotknęła dłonią policzka młodszego Salvatore- Dobrze wiem jak bardzo okrutnie potraktowała Cię Elena i po prostu nie chcę być taka jak ona, nie chcę cie stracić.- dodała, gładząc go po włosach- Ale na razie nie mogę ci niczego obiecać, bo kocham Klausa.- powiedziała po chwili

-On może ci zrobić krzywdę.- na twarzy Stefana malowała się złość

-On się zmienił, przykro mi, że tak trudno Ci zrozumieć, że jestem szczęśliwa.- odkrzyknęła Diana, po czym zamknęła się w swoim pokoju

Wściekła nastolatka znacznie uspokoiła się podczas zażywanej kąpieli. Zaraz po tym zrobiła sobie makijaż, ubrała bordowy sweter i czarne spodnie, po czym zeszła na dolne piętro domu gdzie byli wszyscy domownicy.

-Idziemy ?- spytała Diana siostry

-Jasne.- powiedziała wesoło nastolatka- Jeremy i Alarick już nie mogą się doczekać.- dodała szczęśliwa

-Tylko nie daj się porwać jakiemuś pierwotnemu.- wymruczał Damon do ucha Eleny

-Spokojnie Klaus mi nie straszny, zresztą idę z wiedźmą.- stwierdziła dziewczyna

-Z bardzo dobrą wiedźmą.- odparła Diana, kłaniając się.- A teraz mój przyszły szwagrze idź pogadaj trochę ze swoim młodszym bratem, gdyż jest on w pewnym sensie u kresu załamania.- dodała Diana, po czym wyszła razem z Eleną z rezydencji.

***

 Zdziwiony Damon poszedł na górne piętro domu, kierując się prosto do pokoju swojego brata, ciekawiło go dlaczego miałby on mieć jakiś problem.

Starszy Salvatore bez pukania wszedł do niego. Stefan siedział przy biurku i popijał krew z szklanki.

-I co stary, znowu wiewiórki ?- spytał z uśmiechem na ustach Damon

-Zadziwię cię, tym razem 0 Rh+.- Stefan pokazał mu język, po czym schował do szafki swój dziennik

-Znowu piszesz, hmm ?- spytał go starszy brat

-Wiesz od czasu, kiedy uporałem się że Elena wybrała Ciebie zacząłem intensywniej wykonywać notatki.- powiedział Stefan z sarkazmem

-Mój zabawny brat, odpowiada mi z istną ironią, trzeba to zapisać dla przyszłych pokoleń.- powiedział Damon, śmiejąc się

-Diana cię przysłała ?- spytał w końcu blondyn

-Sądzisz, że jestem na tyle wyrodnym bratem, że nie byłbym w stanie z Tobą pogadać, jak kiedyś ?- spytał Damon, Stefan milczał- Ranisz…- pisnął Damon, łapiąc się teatralnie za swoja klatkę piersiową

-Damon jak ja mam ją zdobyć ?- spytał w końcu Stefan

-Nie rozumiem w czym problem, jest wolna i ..- Stefan mu przerwał

-Ona ma kogoś.- powiedział smutno

-Kim jest ten gnojek, na pewno jesteś od niego lepszy.- odparł szczerze Damon

-Jest nim mój stary przyjaciel i Nasz wspólny znajomy Klaus Michaelson.- Stefan z trudem przełknął ślinę

-Ona umawia się z pierwotnym ?- krzyknął na całe pomieszczenie Damon- Czy ona zdaje sobie sprawę z tego co może się jej stać ?- dodał rozgoryczony

-Ona doskonale o wszystkim wie, ale sądzi, że Klaus przeszedł przemianę i dla niej jest inny.- młodszy Salvatore westchnął

-Weź ją siłą.- powiedział nagle Damon

-Ale w sensie że jak ?- spytał rozdrażniony blondyn

-Pamiętasz jak kiedyś zabrałem Elenę do na cały dzień, piliśmy, tańczyliśmy, świetnie się bawiliśmy? To było wtedy kiedy się jeszcze umawialiście, więc zabrałem jej wtedy telefon i bez niego stała się całkiem inną zabawową osobą, uważam, ze potrzeba jej czegoś takiego.-odparł starszy Salvatore

-A co jak mnie znienawidzi ?- spytał blondyn

-Wierz mi, gorzej to już chyba być nie może.- brunet pokazał Stefanowi język po czym wyszedł zadowolony z jego pokoju

***

Dwie piękne brunetki stały przed dużym, białym domem, zamieszkiwanym przez Jeremiego oraz Alaricka. Gilbertówny, gdyż obie praktycznie nosiły owe nazwisko westchnęły głęboko po czym przekroczyły próg domu, stąpając lekko w stronę salonu, gdzie siedzieli na krzesłach owi mężczyźni. Kiedy tylko spostrzegli, że są one przed nimi mimowolnie wstali i ścisnęli ich dłonie.

-Jeremy, Alarick to jest moja siostra Diana, Diana to mój przyrodni brat, właściwie nasz Jeremy oraz mój nauczyciel historii, przyjaciel rodziny Alarick.- przedstawiła ich nawzajem Elena

-Miło mi Was poznać, Elena wiele rzeczy mi o Was opowiadała.- odparła z szerokim uśmiechem nastolatka

-Mam nadzieję, ze tylko superlatywy.- powiedział Jeremy cichutko chichocząc

-Może napijecie się kawy ?- spytał Alarick

-Ja chętnie.- powiedziała Diana

-To ja też poproszę. –odparła Elena, siadając obok siostry na krześle

-Powiedz Nam Diano coś o sobie.- powiedział Alarick

-Tak więc nazywam się Diana Meade, od czasu kiedy wywieziono mnie jako niemowlę do rodziny zastępczej mieszkałam w Chance Harbor, gdzie byłam członkiem tajemniczego kręgu, w którym próbowaliśmy odszyfrować magiczne księgi naszych rodziców. Jestem czarownicą i co najgorsze jak się później okazało, jestem wiedźmą, która ma w swych korzeniach mnóstwo czarnej magii, z którą podobno sobie pewnego dnia nie poradzę. Kiedy tylko dowiedziałam się, ze zostałam adoptowana postanowiłam za wszelką cenę odzyskać moją biologiczna siostrę. Zerwałam wszelkie kontakty z kręgiem, który niestety przyjechał w moją stronę, gdyż moi znajomi uważają, ze łowcy mogą za mną przyjechać i mogą chcieć mnie zabić. Reasumując cieszę się, ze tu jestem, a obok siebie mam Elenę.- Obaj mężczyźni byli całkowicie skołowani wypowiedzią nastolatki

-Moja była dziewczyna też była czarownicą.- powiedział nagle Jeremy

-Może mogłabym z nią porozmawiać.- powiedziała radośnie Diana

-Wątpię.- odburknął Jeremy

-Dlaczego ?- Diana zmarszczyła brwi

-Umarła.- powiedziała Elena –Umarła w trakcie ratowania mnie przed Klausem, poświęciła swoje własne życie, abym nie musiała być bestią, abym mogła ciągle normalnie żyć.- dodała smutno Gilbertówna, pociągając nosem

-Tak mi przykro, ja nie wiedziałam.- wyznała Diana

-Spokojnie, nic się nie stało, resztą ty też wiele przeżyłaś.- powiedziała szczerze Elena

-A o to wasze kawy, zrobione przez mistrza.- Alarick podał nastolatkom gorące napoje

-Dziękuje.- powiedziały chórem, śmiejąc się pod nosem

***

-Nie możemy wrócić do naszego Chance Harbor ?- spytała znudzona Faye, bawiąc się włosami Jaka

-Nie, Faye, nie możemy.- odparła spokojnie Cassie

-Czujecie to ?- spytał nagle Adam

-Niektórzy się myją…- ciągnęła znudzona Faye

-Bardzo śmieszne.- burknął Adam- Chodzi mi o obecność nieproszonych gości, czujecie ją ?- spytał powtórnie chłopak

-To muszą być łowcy.- wyznała Cassie

-Albo gorzej.- powiedziała nagle Melissa

-Gorzej ?- Cassie zmarszczyła brwi

-Wampiry.- powiedziała Melissa

-Dlaczego wampir, bądź wampiry miały chcieć nas zabić ?- spytał Adam machając w różne strony rękami

-Oni nie chcą nas zabić, oni chcą jej.- powiedziała Melissa, czarownica była w ciągłym transie

-Kogo ?- spytał Jake

-Diany.- Melissa zmarszczyła brwi, krztusząc się

***

-Miło było mi Was poznać.- powiedziała Diana, żegnając się z Alarickiem i Jeremim

-Musisz do Nas częściej przychodzić, razem z Eleną jesteście do siebie bardzo podobne.- odparł Alarick

-Jeśli zrobi mi pan tak cudowną jak dziś kawę mogę nawet codziennie.- nastolatka zaśmiała się

-Diano, obrazisz się jeśli sama wrócisz do domu ?- spytała Diany Elena

-Jasne, ze nie.- nastolatka podeszła bliżej siostry i ucałowała ją w policzek- Do jutra.- dodała po czym obróciła się na palcach i poszła przed siebie

Diana szła pustą drogą, nucąc pod nosem jakąś piosenkę, która ciągle leciała w radiu domu Gilbertów. Nagle nastolatka poczuła czyjś dotyk na swojej bladej szyi. Ten ktoś był nad wymiar silny i zaciągnął ją prosto do swojego samochodu. Dziewczyna zapadła w natychmiastowy sen, z którego kilka godzin później się wybudziła. 

Nastolatka mrużyła niepewnie oczy, aż w końcu zdecydowana ujrzała twarz znanego jej blondyna.

-Stefan ?- spytała niepewnie- Gdzie ja jestem ?- spytała znowu

-Masz wódkę i wyluzuj, teraz ja ci pokarze jak się bawić.- powiedział z triumfalnym uśmiechem, powracając do prowadzenia pojazdu.